CHP, CHP’LİLİK…

Edirne’de CHP içinde yapılan delege seçimlerinin sonuçlandığını yerel basından öğrendik.
Yerel basına yapılan açıklamalarda mavi listenin ezici bir çoğunluğu sağladığı, kırmızı listenin hiç delegelik kazanamadığı söylenmiş !
Bu açıklamayı yapanlar arasında halen CHP ilçe yöneticiliği görevinde olan da, halen CHP adına aday olup, seçilen Belediye Başkanı da var…
Bu açıklamaları izledikten sonra, CHP’nin en büyük servetinin siyasi ahlaka ve siyasi güvenilirliğe sahip üye ve yöneticiler olduğuna, öyle olması gerektiğine olan inancım daha da güçlendi.
Parti içindeki delege seçimlerini tarafsızlık içerisinde yönetmesi gereken şahsın ve yine devlet gücü elinde olduğu ve tüm partililerin ve hatta tüm Edirnelilerin Başkanı olduğu için için asla ve asla parti içindeki seçimlerde taraf olmaması gereken belediye başkanının delege seçimlerinde taraf olduğunu çok doğalmış gibi açıklamaları sonucu ise, içimde bir sıkıntı ve kızgınlık oluştu.
Zira;
Dünyada yaşayan siyasi partilerden en eskisi 1830’lu yıllarda kurulmuş İngiliz Muhafazakar Partisi ile ondan kısa bir süre aynı yıllarda kurulmuş Amerikan Demokratik Partisi’dir.1854 yılında Amerikan Cumhuriyetçi Parti, 1906 yılında İngiliz İşçi Partisi, 1918 yılında Yunanistan Komünist Partisi, 1921 tarihinde İtalyan Komünist Partisi kurulmuştur. 23.nisan.1923 tarihinde de Türkiye’de Cumhuriyet Halk Partisi kurulmuştur. Cumhuriyet Halk Partisi, dünyada bugün hala yaşayan 92 yıllık bir siyasi geçmişe sahip yedinci partidir. Dünyanın en köklü siyasi partilerinden biri olan CHP’nin diğer partilerden bir farkı vardır: CHP devlet kuran partidir. Türkiye Cumhuriyeti devletini kuran CHP; kuruluşundan bu yana, tek parti döneminde 27 yıl iktidar partisi olarak, 1950 yılında Türkiye’nin çok partili demokratik yönetime geçmesinden sonra da zaman zaman iktidar partisi, zaman zaman ana muhalefet partisi olarak Türkiye’nin kaderinde her zaman etkin rol oynamıştır. Cumhuriyet Halk Partisi, kurucusu olan Mustafa Kemal Atatürk’ün belirlediği ilkeler doğrultusunda Türkiye Cumhuriyetinin, çağdaşlık, laiklik, demokratik, halkçı, Atatürk milliyetçiliği çizgisinde modern bir devlet olarak çağın önüne geçme ideali doğrultusunda siyasi tavrını belirlemiştir. 1980 faşist darbesi sonrasında beş Natocu general’in aldığı karar ile kapatılmıştır. Kapatılmasından 12 yıl sonra, 1992 yılında CHP tekrar kaldığı yerden siyasi yaşamına devam etmeyi sürdürmüştür. Kurulduğu yıldan bu yana, Türkiye’de ve dünyada birçok siyasi parti kurulmuş, yok olmuşken, Cumhuriyet Halk Partisi siyasi yaşamını ve etkinliğini bu güne kadar nasıl sürdürmüş, sürdürebilmiştir ? Bu sorunun birden çok yanıtı vardır. 1- Cumhuriyet Halk Partisi kurucu ve yöneticileri Türk siyasi hayatındaki çıkar ilişkilerinin içine mümkün olduğu kadar girmemeye çalışmış, siyasi yaşamını kendi maddi çıkarları için sürdürmeyi amaçlayan partililerini de kendi öz denetim mekanizması parti içinden çıkarıp atabilmiştir. 2- Mustafa Kemal Atatürk ve arkadaşlarının başlattığı CHP’lilik duruşu geçen yıllar içerisinde uygulama ve tecrübelerle köklü bir siyasi ahlak yapısı ve gelenek oluşturmuş, bu siyasi ahlak ve geleneğe uygun davranmayanlar ise zaman içerisinde hangi mevkiye gelmiş olurlarsa olsunlar, CHP içerisinde yok olup gitmişlerdir. 3- Cumhuriyet Halk Partisi altı ilkesinden biri olan devrimcilik ilkesi doğrultusunda kendisini hep yenileyebilmiş ve böylece çağa önderlik edebilmiştir. 4- 1945 yılında sona eren 2.dünya savaşından sonra dünyada esen demokrasi rüzgarlarını özümsemiş ve içselleştirmiş; tek parti iktidarını sürdürmesi için önünde hiçbir engel yokken 1946 yılında çok partili siyası yaşama geçiş için gerekli yasal düzenlemeleri yapmıştır. 1950 yılında da genel seçim sonrası, doğal bir şekilde siyasi iktidarı kazanan siyasi partiye devretmiştir. 5- 1960’lı yıllarda gelişen sol ve sosyal demokrasi rüzgarlarını da arkasına almış, önce ortanın solu ve daha sonra da sosyal demokrat bir siyasi yapılanmayı ilkelerini içerisine katarak siyasi yaşamını sürdürmüştür. Bu siyasi yaklaşımları ile 1973 ve 1977 yıllarında da siyasi iktidarı yeniden kazanabilmiştir. Ancak, 1980 faşist darbesinden sonra kapatılan CHP’nin siyasi ahlak ve CHP geleneklerine saygılı parti yöneticilerine siyaset yasağı getirilmiştir. 1981 yılında kapatılmadan sonra geçen 11 yıllık süre içerisinde bir ekol olan CHP’nin siyasi ahlak ve gelenekleri ayaklar altına alınmış, yok edilmiş, CHP ahlakını, geleneklerini tanımayan, bilmeyen birtakım kişiler sosyal demokratlık iddiası ile Türk siyasi hayatında yerlerini almışlardır. CHP, 1992 yılında tekrar siyasi yaşama geri döndüğünde ise, Türk siyasi hayatında artık CHP’li duruş, CHP geleneklerine bağlılık, CHP siyasi ahlakına bağlılık gibi değerler CHP’de siyaset yapılabilmesi için bir ön şart olmaktan çıkmıştır. Merkez sağ, dinci sağ parti yapılanmaları doğru yapılanmalar olarak kabul edilerek, CHP’nin de böyle yapılanması gerekli görülmüştür. Başta CHP Genel Merkez Yönetimi olmak üzere, Türkiye’de çağdaşlık iddiasında bulunan birtakım kendisine “aydın” yaftasını yapıştıranlar tarafından bu eğilim tahrik ve teşvik edilmiş ve bunun sonucu CHP, sadece Mustafa Kemal Atatürk’e ve düşüncelerine yürekten bağlı seçmenlerin kendilerini zorunlu hissederek oy verdiği, %25 civarında oy alabilen bir parti haline dönüşmüştür. Doğaldır ki, Mustafa Kemal Atatürk’e ve düşüncesine yürekten bağlı kitlelerin Türk seçmeninin %25’lik bir kesimini oluşturması hiç de küçümsenmeyecek bir güçtür. Ancak, CHP, bu %25’lik seçmen kitlesi dışında da doğru yaklaşımda bulunduğunda oyunu alabileceği; Mustafa Kemal Atatürk ve düşüncesine bağlı, muhafazakar ve dinci sağ partilere değil sosyal demokrat partilere oy verebilecek bir büyük kitlenin varlığını bilmelidir. CHP’nin bir kitle partisi olarak, toplumun %75 kesimine de söyleyecek sözleri olmalıdır. Çözüm, %75 kesimin sağ düşünceli olduğunun kabulü ile sağcı söylem geliştirmek değildir. Tam tersine, CHP, köklü siyasi geçmişinden aldığı güçle, genç veya yaşlı, örnek yaşamları ile güvenilir ve dürüst yöneticiler ve onların oluşturduğu yönetimlerle, siyasi ahlakı ön plana çıkarak, tüm dünyada artık yadsınamaz bir uygulama haline gelmekte olan sosyal demokrat çözüm önerilerini Türk halkına sunmalıdır. Türkiye Cumhuriyeti’nin Selçuklu ve Osmanlı devletlerinden devir aldığı, kürt aşiret ağalarının bölgede yarattığı sorunun çözümü için CHP önerilerini oluşturmalı ve bütün Türkiye halkına sunmalıdır. Bölgenin gerçek sorununun çağın nimetlerinden uzak bırakılmış olma, açlık, işsizlik, yoksulluk ve bölge coğrafya ve iklim koşullarının da katkısı ile ortaya çıkan yaşam zorluklarının ortadan kaldırılması olduğu değerlendirilmelidir. Bölge insanının çağdaş ve modern bir yaşam ortamına kavuşturulması amaç olmalı, bu doğrultudaki çözüm önerileri net ve açık bir şekilde ortaya konmalıdır. Bölge insanının çağdaş ve modern bir yapıya kavuşmasının en büyük engelinin ise hala bölgede etkin olan ağalık-şıhlık düzeni, bu düzenden yararlanan ağalar ve şıhlar ve bu ağalar ve şıhlar tarafından Türkiye’nin güçlenmesini engellemek isteyen dış güçlerle birlik olarak örgütlenen ve desteklenen terör örgütü olduğu ortaya konmalıdır. Bölgede en büyük mücadelenin devletin tüm olanakları ile ve öncelikle terör örgütü ve terör örgütünü destekleyen ağalık-şıhlık düzeni ile yapılması gerektiği de asla unutulmamalıdır. “Yurtta sulh, dünyada sulh” ilkesi ile tarif edilebilecek Atatürkçü dış politika güncellenmeli, Türkiye Cumhuriyetinin yeniden dış politika metodu olarak kabul edilmelidir. CHP, çok acil bir program ile ve eğitimin devletin ekonomik kısıtlama çözümlerinden çok çok önceliği olduğunu unutmayarak, tüm yurtta en küçük bir mecrada dahi, Türkiye Cumhuriyetinin temsilcisi ve savunusu olan öğretmenlerin görevlendirilmesini, yani köy okullarını yeniden açmasını, eğitimin laik yapısının yeniden inşa edilmesini siyasi program haline getirmelidir. Yerel yönetimler güçlendirilmeli, bu çalışma yapılırken, Mustafa Kemal Atatürk döneminde çıkarılmış İller Kanunu, Ziraat Odaları, Ticaret Odaları, Esnaf Odaları, Tarım Kredi Kooperatifleri, Tarım Satış Kooperatifleri, Esnaf Kredi Kooperatifleri, Borsalar ve benzeri düzenlemeler örnek ve baz alarak ve çağa uygun hale getirmelidir. Böylece, iller ölçeğinde halkın kendini yönetmesi, çiftçilerin kendi kredi ve pazarlama kurullarını oluşturması, kendilerini yönetmeleri; esnafın kendi kendisini yönetmesi ve kredilendirmesi, iş adamının keza kendi kendini yönetmesi ve kredilendirmesinin yolları ve düzenlemeleri CHP teknokratları tarafından mutlaka çağdaş bilim kuralları içerisinde düzenlenmeli ve öneriler bir program haline getirilmelidir. 1923-1938 yıllarında yapılmış ve uygulamaya konmuş olan, çiftçi, işçi, esnaf, işadamı, eğitim ve eğitimciler ile ilgili düzenlemeler sonradan yozlaştırılmadan uygulanabilse, Türkiye’nin ayakta durmasını sağlayan, çiftçi, esnaf, işadamı ve işçiler bağımsız olarak ve karşılıklı bir denge içerisinde ülke yönetiminde söz sahibi olabilecekler ve bunun sonucu bu gün yaşadığımız sıkıntıların hiçbirini yaşamayacaktık. Bu düzenlemelerin özellikle 1950 yılından sonra sağ iktidarlar tarafından yozlaştırılması sonucu, Türkiye şimdi görünürde içinden çıkılamaz bir kaos içerisine sürüklenmiştir. Türkiye Cumhuriyeti’nin bugün içinde bulunduğu kaos ortamından çıkışı yine CHP önderliğinde olacaktır. Başka bir yolu da yoktur. Ancak, bu çıkışı sağlayacak CHP, önce kendi içerisindeki karmaşayı çözmeli ve Türk halkına net, kesin, açık ve anlaşılabilir çözüm önerilerini sunacak bir yapılanmayı yeniden sağlayabilmelidir. Bunun için CHP’nin günün moda deyimi ile yeniden 1920-1923 “fabrika ayarlarına” dönmesi gereklidir. Türkiye’nin içinde bulunduğu kaos ortamından çıkmasını isteyen ve bu doğrultuda katkıda bulunmak isteyen tüm aydınlar, eski-yeni, genç- yaşlı siyasiler, içtenlikle ve menfaat beklemeksizin CHP’nin Mustafa Kemal Atatürk düşüncesi ve onun çizdiği devlet ve siyaset ahlakı çizgisine yeniden dönmesi için parti içinde veya dışında çabalarda bulunmalıdırlar. CHP’li olarak duyduğum sorumluluk bana bunları söyletti… Metin Kıray

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın